XXX domenica del tempo ordinario, anno C: Salmo 34,19


Ruminare i Salmi - Salmo 34, (Vulgata / liturgia 33),19:

CEI Il Signore è vicino a chi ha il cuore spezzato,
egli salva gli spiriti affranti.
TILC Il Signore è vicino a chi ha il cuore affranto,
salva chi ha perso ogni speranza.
NV Iuxta est Dominus iis, qui contrito sunt corde,
et confractos spiritu salvabit.

2Tm 4,16-17 Nella mia prima difesa in tribunale nessuno mi ha assistito; tutti mi hanno abbandonato ... Il Signore però mi è stato vicino e mi ha dato forza.
Lc 18,13 Il pubblicano invece, fermatosi a distanza, non osava nemmeno alzare gli occhi al cielo, ma si batteva il petto dicendo: “O Dio, abbi pietà di me peccatore”.

S. Bernardo di Clairvaux: un cuore contrito è già quasi un cuore puro; esso è "secondo il cuore di Dio", che "è vicino a chi ha il cuore afflitto".
SERMO XXXIII. De verbis psalmi XXIII, «Quis ascendit in montem Domini?», 4: Hoc est propter quod oportebat Christum pati, et resurgere a mortuis; ut praedicetur in nomine ejus poenitentia, et remissio peccatorum (Lc 24,46-47): et poenitentia ad innocentiam, remissio ad munditiam deputetur. Beatus enim, non in quo non invenerit, sed cui non imputabit Dominus peccatum (Ps. 30,2). Inveni, ait, hominem secundum cor meum (At 13,22). Nunquid ut gloriari possit castum se habere cor? Non; quia stellae non sunt mundae in conspectu ejus (Gb 25,5); sed cor contritum et humiliatum Deus non despiciet (Ps 50,19). Cor contritum proximum cordi mundo; et hoc est esse juxta cor Dei: siquidem prope est his qui tribulato sunt corde. Samaritanus est, proximus ei qui incidit in latrones (Lc 10,30-36). Non jurabit in dolo huic proximo suo, sed faciet quod promisit: Amen dico vobis, sedebitis vos judicantes (Mt 29,28).

Chi, con il cuore afflitto per qualsiasi tristezza o solitudine, e particolarmente per la consapevolezza del proprio peccato, invoca misericordia, trova Dio vicino a sé e sperimenta la sua salvezza.


Commenti

Post popolari in questo blog

Ego sum Via

Le Nozze

Filautia, piacere e dolore nella Questione 58 a Talassio di S. Massimo il Confessore