16 ottobre 2011 - XXIX domenica del tempo ordinario
1 Tessalonicesi 1,2-3
Rendiamo sempre grazie a Dio per tutti voi, ricordandovi nelle nostre preghiere e tenendo continuamente presenti l’operosità della vostra fede, la fatica della vostra carità e la fermezza della vostra speranza nel Signore nostro Gesù Cristo, davanti a Dio e Padre nostro.
Εὐχαριστοῦμεν τῷ θεῷ πάντοτε περὶ πάντων ὑμῶν, μνείαν ποιούμενοι ἐπὶ τῶν προσευχῶν ἡμῶν, ἀδιαλείπτως μνημονεύοντες ὑμῶν τοῦ ἔργου τῆς πίστεως καὶ τοῦ κόπου τῆς ἀγάπης καὶ τῆς ὑπομονῆς τῆς ἐλπίδος τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἔμπροσθεν τοῦ θεοῦ καὶ πατρὸς ἡμῶν.
Gratias agimus Deo semper pro omnibus vobis, memoriam vestri facientes in orationibus nostris sine intermissione, memores operis fidei vestræ, et laboris, et caritatis, et sustinentiæ spei Domini nostri Jesu Christi, ante Deum et Patrem nostrum.
Super I Thess., cap. 1 lectio 1: In questa epistola S. Paolo intende fortificare la giovane comunità contro le tribolazioni presenti. Nei primi versetti afferma di ringraziare Dio continuamente per essa, per la sua vita soprannaturale, che si esprime in fede, speranza e carità. La fede viva si esprime nell’operosità perseverante nella carità; la speranza di Gesù (in lui, e che lui dà) permette di sopportare con paziente fermezza le avversità.
Apostolus vult munire hic Ecclesiam contra tribulationes, et primo contra tribulationes praesentes, et hoc in prima epistola. Secundo contra futuras, tempore Antichristi, et hoc in secunda.
...
Deinde cum dicit "memores operis", ponit bona de quibus agit gratias, scilicet fidem, spem et charitatem. I Cor. XIII, 13: nunc autem manent fides, spes, charitas: tria haec, et cetera.
* Fidem praemittit, quia est substantia sperandarum rerum, et cetera. Accedentem enim ad Deum oportet credere, et cetera. Hebr. c. XI, 1 et 6. Haec autem non est sufficiens, nisi habeat operationem et laborem. Et ideo dicit operis fidei vestrae et laboris. Iac. II, 26: fides sine operibus mortua est. Item quia qui laborando propter Christum deficit, nihil valet. Lc. VIII, 13: ad tempus credunt, et in tempore tentationis recedunt. Ideo dicit operis et laboris. Quasi dicat: memores fidei vestrae operantis et laborantis.
* Item, charitatis, in cuius operibus abundabant. Infra IV, 9: charitatem fraternitatis, et cetera. * Item spei, quae facit patienter sustinere adversa. Rom. XII, 12: spe gaudentes, in tribulatione patientes. Et sustinentiae, quam spes facit. Iac. V, 11: patientiam Iob audistis, et cetera. Spei, inquam, domini nostri, id est, quam habemus de Christo, vel quam Christus dedit nobis. I Petr. I, 3: regeneravit nos in spem vivam, et cetera. Haec spes est ante Deum, non ante oculos hominum. Matth. VI, 1: attendite ne iustitiam vestram faciatis coram hominibus, et cetera. Hebr. VI, 19: quam sicut anchoram habemus animae tutam, et cetera. Spes enim in veteri testamento non induxit ad Deum.
Rendiamo sempre grazie a Dio per tutti voi, ricordandovi nelle nostre preghiere e tenendo continuamente presenti l’operosità della vostra fede, la fatica della vostra carità e la fermezza della vostra speranza nel Signore nostro Gesù Cristo, davanti a Dio e Padre nostro.
Εὐχαριστοῦμεν τῷ θεῷ πάντοτε περὶ πάντων ὑμῶν, μνείαν ποιούμενοι ἐπὶ τῶν προσευχῶν ἡμῶν, ἀδιαλείπτως μνημονεύοντες ὑμῶν τοῦ ἔργου τῆς πίστεως καὶ τοῦ κόπου τῆς ἀγάπης καὶ τῆς ὑπομονῆς τῆς ἐλπίδος τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἔμπροσθεν τοῦ θεοῦ καὶ πατρὸς ἡμῶν.
Gratias agimus Deo semper pro omnibus vobis, memoriam vestri facientes in orationibus nostris sine intermissione, memores operis fidei vestræ, et laboris, et caritatis, et sustinentiæ spei Domini nostri Jesu Christi, ante Deum et Patrem nostrum.
Super I Thess., cap. 1 lectio 1: In questa epistola S. Paolo intende fortificare la giovane comunità contro le tribolazioni presenti. Nei primi versetti afferma di ringraziare Dio continuamente per essa, per la sua vita soprannaturale, che si esprime in fede, speranza e carità. La fede viva si esprime nell’operosità perseverante nella carità; la speranza di Gesù (in lui, e che lui dà) permette di sopportare con paziente fermezza le avversità.
Apostolus vult munire hic Ecclesiam contra tribulationes, et primo contra tribulationes praesentes, et hoc in prima epistola. Secundo contra futuras, tempore Antichristi, et hoc in secunda.
...
Deinde cum dicit "memores operis", ponit bona de quibus agit gratias, scilicet fidem, spem et charitatem. I Cor. XIII, 13: nunc autem manent fides, spes, charitas: tria haec, et cetera.
* Fidem praemittit, quia est substantia sperandarum rerum, et cetera. Accedentem enim ad Deum oportet credere, et cetera. Hebr. c. XI, 1 et 6. Haec autem non est sufficiens, nisi habeat operationem et laborem. Et ideo dicit operis fidei vestrae et laboris. Iac. II, 26: fides sine operibus mortua est. Item quia qui laborando propter Christum deficit, nihil valet. Lc. VIII, 13: ad tempus credunt, et in tempore tentationis recedunt. Ideo dicit operis et laboris. Quasi dicat: memores fidei vestrae operantis et laborantis.
* Item, charitatis, in cuius operibus abundabant. Infra IV, 9: charitatem fraternitatis, et cetera. * Item spei, quae facit patienter sustinere adversa. Rom. XII, 12: spe gaudentes, in tribulatione patientes. Et sustinentiae, quam spes facit. Iac. V, 11: patientiam Iob audistis, et cetera. Spei, inquam, domini nostri, id est, quam habemus de Christo, vel quam Christus dedit nobis. I Petr. I, 3: regeneravit nos in spem vivam, et cetera. Haec spes est ante Deum, non ante oculos hominum. Matth. VI, 1: attendite ne iustitiam vestram faciatis coram hominibus, et cetera. Hebr. VI, 19: quam sicut anchoram habemus animae tutam, et cetera. Spes enim in veteri testamento non induxit ad Deum.
Commenti
Posta un commento