XXI domenica del tempo ordinario, anno A: Salmo 138,1-2

Ruminare i Salmi - Salmo 138 (Vulgata / liturgia 137),1-2:

CEI Non agli dèi, ma a te voglio cantare,
mi prostro verso il tuo tempio santo.
TILC A te voglio cantare davanti ai potenti.
M’inchino al tuo tempio santo.
NV e V In conspectu angelorum psallam tibi,
adorabo ad templum sanctum tuum. (CEI 74: A te voglio cantare davanti agli angeli)
Letterale Inneggio a te davanti/contro agli Elohim,
mi prostro al palazzo della tua santità

Elohim = gli dei, le divinità pagane, gl’idoli, gli angeli decaduti; gli angeli, i prìncipi celesti; i potenti e i potentati (luoghi di potere) del mondo.

Romani 11,34-36 Chi mai ha conosciuto il pensiero del Signore?
O chi mai è stato suo consigliere?
O chi gli ha dato qualcosa per primo tanto da riceverne il contraccambio?
Poiché da lui, per mezzo di lui e per lui sono tutte le cose. A lui la gloria nei secoli. Amen.
Matteo 16,15-16 «Ma voi, chi dite che io sia?». Rispose Simon Pietro: «Tu sei il Cristo, il Figlio del Dio vivente».

Bernardo di Clairvaux: Quando preghiamo, gli angeli presentano a Dio le nostre preghiere.
Credimus angelos sanctos astare orantibus, offerre Deo preces et vota hominum: ubi tamen sine ira et disceptatione levari puras manus perspexerint. Probat hoc angelus ita loquens ad Tobiam: Quando orabas cum lacrymis, et sepeliebas mortuos, et derelinquebas prandium, et mortuos abscondebas per diem in domo tua, et nocte sepeliebas; ego obtuli orationem tuam Domino (Tob. XII,12). Puto id vobis satis et ex aliis Scripturae testimoniis persuasum. Nam quod psallentibus quoque dignanter admisceri sancti angeli soleant, quid eo manifestius quod Psalmista ait: Praevenerunt principes conjuncti psallentibus in medio juvencularum tympanistriarum? (Psal. LXVII,26.) Unde et dicebat: In conspectu angelorum psallam tibi (Psal. CXXXVII,1). - Sup. Cant. VII,4. 

Alberto Magno: La carne di Cristo è il tempio vero, nel quale Dio ha abitato tra noi.
"Solvite templum hoc," hoc est, solvite templum hoc, quod est templum verum in quo deitas inhabitat. Psal. cxxxvii,2 : Adorabo ad templum sanctum tuum, et confitebor nomini tuo. Quia in templo illo notam sui fecit divinitas. Ezechiel. xliii,2 : Et ecce gloria Dei Israel ingrediebatur, scilicet in templum, per viam orientalem. Ad Coloss. ii,9 : In ipso inhabitat omnis plenitudo divinitatis corporaliter. Ezechiel. xliii,7 : Locus solii mei, et locus vestigiorum pedum meorum, ubi habito in medio filiorum Israel in aeternum. In carne enim sua habitavit in medio nostri. - Super Iohannem, in cap. 2, v. 19

Sconfessando qualunque potenza idolatrica - spirituale o mondana -, sostenuti e affiancati dai santi angeli, confessiamo Cristo Gesù come Figlio unico dell’unico Dio, origine e fine di tutte le cose: sono le promesse battesimali.


Commenti

Post popolari in questo blog

Ego sum Via

Le Nozze

Sabato Santo, ufficio delle letture