XXVII domenica del tempo ordinario, anno C: Salmo 95,7-8


Ruminare i Salmi - Salmo 95, (Vulgata / liturgia 94),7-8:

CEI Se ascoltaste oggi la sua voce!
'Non indurite il cuore'
TILC Ascoltate oggi questa sua parola:
'Non indurite i vostri cuori'
NV Utinam hodie vocem eius audiatis:
'Nolite obdurare corda vestra'

2Timoteo 1,14 Custodisci, mediante lo Spirito Santo che abita in noi, il bene prezioso che ti è stato affidato.
Luca 17,6 Se aveste fede quanto un granello di senape, potreste dire a questo gelso: «Sràdicati e vai a piantarti nel mare», ed esso vi obbedirebbe.

Alberto Magno:
Il cuore indurito è come un sepolcro sigillato da una pesante pietra: il fetore della putrefazione spirituale non filtra all'esterno, e il peccatore non si pente.
Super Iohannem 11,36-38: Et quod dicit : "Et lapis" grandis "superpositus, etc.," ideo dicit, ne alius superius, lapide remoto, subintrasse credatur. Spelunca autem haec, barathrum signat desperationis, in eo qui spiritualiter est mortuus. Proverb. xviii, 3: "Impius, cum in profundum venerit peccatorum, contemnit". Isa. xxiv, 17: "Formido, et fovea, et laqueus super te, qui habitator es terrae". Formido conscientiae ad aperiendum; fovea, barathrum desperationis ad absorbendum; laqueus, virtus sententiae finalis ad tenendum in poenis; et lapis superpositus, ut exspirare foetor non posset, qui in morte spirituali obdurationem signat cordis ad non poenitendum. Thren. iii, 53: "Lapsa est in latum vita mea, et posuerunt lapidem super me". II Regum, xviii, 17: "Et tulerunt Absalom, et projecerunt eum in saltu in foveam grandem, et comportaverunt super eum acervum lapidum magnum nimis". Ad Hebr. iii, 13: "Ut non obduretur quis ex vobis fallacia peccati". Psal. xciv, 8: "Nolite obdurare corda vestra".

Il cuore indurito rifiuta di credere e rifiuta di riconoscere la propria incredulità, rendendosi incapace di custodire la freschezza del bene che Dio ha affidato e avviando la propria decomposizione.


Commenti

Post popolari in questo blog

Ego sum Via

Le Nozze

Filautia, piacere e dolore nella Questione 58 a Talassio di S. Massimo il Confessore